Guzzle guzzle

Just out of rehab, primed for a relapse

Cyrek keek even zijn kamer rond. Opgeruimd was de ruimte nog zeker niet, maar het was in ieder geval een stuk netter dan voorheen. Hij had alle vieze kleren in de was gegooid, wat al meteen zijn vloer leeg maakte. De lege flessen drank had hij in een doos gestopt en de lege zakjes waar eerst drugs in had gezeten had hij maar in een vuilniszak gegooid. Er lag nog genoeg rotzooi, etensrestjes en papiertjes op de grond, maar voor nu zou hij het hierbij laten. Het feit dat hij al zijn kamer uit zichzelf aan het opruimen was, was al een wonder. En ergens hoopte hij ook dat niemand hem zo zou zien. Zijn haar zat door het opruimen door de war en zijn kleren zaten ook lekker on het stof. Met een zucht boog hij naar de doos met flessen toe om deze op te pakken, waarna hij met zijn elleboog de deurklink omlaag duwde om vervolgens zijn kamer uit te lopen. Ver kwam hij niet. Meteen liep hij tegen iemand aan waardoor hij half gedwongen werd om een stap terug in zijn kamer te zetten als hij wou voorkomen dat hij uit balans viel. ”Watch where you’re going!” snauwde hij de persoon toe, ook al was het voornamelijk zijn fout doordat hij niet goed voor zich kon kijken met de doos flessen in zijn handen.