Let's take it outside dog

Onderwerp: Let's take it outside dog vr sep 08, 2017 12:00 am

Met kalme stappen liep de meid verder op haar elegante hakken. Ze was zelf best lang maar voegde er met veel genoegen graag wat centimeters bij voorde fun. Sachi had een frons op haar fijn gevormde gezichtje gedragen toen ze had gezien dat de meid een lange broek uithaalde en die had aangetrokken. Een blouse die haar sierde maar haar toe snoerde aan de hals. Sober en simpel, heel erg dom. Ze wist wel degelijk wat ze ging doen. Haar ervaring met regenbuien en hakken waren niet bepaald goed, aangezien het zacht soppige iets het gwoon allemaal een shitboel maakte. Zeker met deze kutdingen. Toen ze dan ook was aangekomen aan de achterdeur van het huis had ze even nadenkend op haar onderlip gebeten voordat ze haar schoenen uitschopte. Haar ijskoude voeten raakten al snel de houten vloer en ergens voelde het warm aan, maar ze was nu eenmaal wel gewoon aan het gevoel. Grijnzend lachte ze haar tanden even blood terwijl haar hand door haar haren heen werd gewoven. Even had ze haar blik op haar tenen gehouden, die ze in een mooie paarse kleur had gedaan, de nagels dan. Hmn, ja, ze hield er wel van haar nagels te doen. Het maakte haar happy. heh. Het blauw-witte poolvosje kneep haar witkleurige ogen tot spleetjes en maakte een zacht vragend en piepend geluid. Sachi was nooit ver te zoeken bij Tawnee. De vos volgde haar overal en was, ondanks haar hooghartige gedrag, echt een genot om rond je te hebben. Toen de blonde chick even lachend haar schouders ophaalde schoot ze weg, om niet veel later met haar voeten weg te zakken in de modder die buiten was gevormd.
Zonder de deur achter zich te sluiten spreidde ze haar armen terwijl ze de regen in ontvangst nam als een warme doche. Het water voelde voor haar wel degelijk zo aan. Met zompîge geluiden stapte ze verder, elke pas was te horen door de toestand van de aarde onder haar voeten. Ah heerlijk, gratis modderbaden waren toch wel geweldig. Een opgeluchte, luide zucht kwam van haar af waarna ze even wild haar handen door haar natte haren haalde en ze liet vallen zoals moeder natuur het wilde. Haar kapsel was nu toch al naar de vaantjes. En waar was haar loyale Sachi? Die bleef aan de deur zitten en staarde met een heel erg lege blik naar haar eigenaar. Het enigste wat waarschijnlijk door heen ging was why. Ja, dat vroeg tawnee haarzelf ook soms af, maar hey, she had fun, pindakaas off.

-Ragya

Onderwerp: Re: Let's take it outside dog do okt 12, 2017 2:35 pm

De roodharige keek met ene grimmige blik naar de regen buiten. Als dakloze was het concept binnen blijven voor haar wat nieuw, maar goed, je moest ook maar ergens aan kunnen wennen. Ergens miste ze het wild rondlopen en kijken waar ze uitkwam. Het wilde in haar hield van die vrijheid. Maar goed, iedereen wist dat ze die wereld niet eens aankon. Ze was er niet eens voor gemaakt. De laatste tijd was ze te vaak in aanraking gekomen met hetgeen wat ze had moeten zijn. Een sterke demon, een hellhound. En wat was zij? Een hond. Letterlijk een hond. Ragya zuchtte diep en rollend, om zichzelf hierna omhoog te heffen. Zonder ook maar een care te hebben om wat ze aan had of haar eigen warmte liep ze in een t-shirt naar buiten. De koele regendruppels waren aangenaam, herinnerde haar aan haar eigen thuisland. Maar ze was hier niet om van de regen te genieten. Ze moest wat beweging hebben. Zichzelf uitlaten als het ware. Ze grinnikte droogjes om deze vergelijking. Voor ze op pad ging speurde ze even de omgeving af, meer opzoek naar de fijnste route om te lopen dan wat anders. En wat vond ze daar? Ach als dat niet een oude vriendin was. Tawnee. Het rotwijf dat ze veel te vaak was tegen gekomen. Dankzij haar was haar trauma erger geworden en dankzij haar was haar lichaam zo geschaad. Zacht ging ze met haar hand over haar nek, borst, schouder en arm, allemaal niks meer dan brandwonden. Ze gromde instinctief terwijl het bekende gevoel in haar borst weer begon te borrelen. Slimme mensen zouden wegblijven bij zo'n persoon zoals Tawn. Jammer genoeg hoorde zijzelf niet bij die groep. Ze wilde de ander lastig vallen, dwars zitten... aandacht van krijgen. Ergens wilde ze gewoon gezien worden door de meid. Het was een mix van haar en liefde en ze wist niet waar het ene eindigde en het ander begon. Met een zucht spreidde ze haar vleugels even en schudde deze uit om het losse water ervan af te krijgen. Ze kon al niet vliegen met geweldig weer, laat staan met regen. Het water erop was echter iets minder fijn, dus beter dat ze dit eraf kreeg voor ze veranderde van vorm. En zo sprong ze naar voren, liet haar eigen vuur haar omhullen en landde in de derrie als de hellhound die ze was. Ze was meer hond dan de meest voorkomende soorten. De basis was een pluizig huisdier, waarvan de schedel en ribbenkast zichtbaar waren met enkele losse uitgroei van de ruggenwervel. Ze was ook vrij klein, al had ze enige controle over hoe groot ze zich liet zien. Haar normaalste vorm was de grote van een grote hond, iets kleiner dan een deense dog. Zo liep ze dan ook door de drek heen tot ze bij de blondie was, om hierna naar de meid te grommen en blaffen. Ook hallo. Hierna duwde ze heel vriendelijk tegen haar been aan, niet eens als begroeting, eerder om haar om te duwen in de modder. "Wat doe jij hier teef?" Wat was ze toch weer vriendelijk. Maar inderdaad, waarom zou mevrouw vrijwillig in de modder spelen?